Tot over mijn oren verzonken in het verleden van de oude psychiatrische inrichting Vogelenzang. Negentig jaar geschiedenis en elke snipper papier is bewaard gebleven. Ik maak een boek over Vogelenzang en de psychiatrie: geen geschiedenisboek vol noten en citaten maar een verhaal dat mensen grijpt. Ondertussen zit ik dus mooi opgesloten in het archief waar ik een kamertje mag gebruiken. Dozen, mappen en boeken staan om mij heen opgestapeld. De beelden komen vanzelf voorbij.
